เช้าหลังจาก

มุมมองของอดัม

ผมหาวขณะลืมตาขึ้นมา ยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียง

ปกติป่านนี้ผมคงลุกแล้ว แต่แค่อยากใช้เวลาสักพักในวันนี้ ที่โรงเรียนคงจะโคตรเละเทะแน่ๆ อีกอย่าง ขาผมก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร ทันทีที่ผมขยับมัน ความเจ็บปวดก็จะเริ่มขึ้น และผมก็ไม่รีบที่จะเจ็บตัวหรอก

เมื่อวานเอเมอร์สันช่วยได้มากจริงๆ ผมรู้สึกขอบคุณ...