เมฆพายุ II

มุมมองของอดัม

เชี่ยเอ๊ย!

กูหมุนตัวทั้งหมด ใช้แรงเหวี่ยงถ่วงน้ำหนักตัวเองไว้ไม่ให้ล้ม

การเสี่ยงของกูได้ผล ในวินาทีสุดท้ายกูก็ยังยืนอยู่ได้ ไม่ล้มหน้าทิ่มลงไปในโคลน แต่ก็ยังไม่มั่นคงนัก หลังกูกระแทกเข้ากับเหล็กเย็นเฉียบของอัฒจันทร์จนต้องนิ่วหน้าทั้งจากความเจ็บและความรู้สึกนั้น

ผู้ชายคนนั้นก็พยายาม...