เมฆพายุ

ผมหันไปที่เตียง ย่อตัวลงมองหารองเท้าวิ่ง เสียงของแบรดทำให้ผมชะงัก ประสาทยิ่งตึงเครียดขึ้นไปอีก “เขาเป็นแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว”

“เมื่อวาน”

แบรดหันมามองผม และเขากล้าดียังไงมาทำสายตาตำหนิใส่ ใส่ผมเนี่ยนะ คนที่เฝ้าเอเมอร์สันอยู่ข้างเตียงมาทั้งวัน “แล้วทำไมเขาถึงไม่ไปโรงพยาบาลล่ะ ไข้เขาสูงมากนะ”

“นายคิ...