**โนอาห์**

ผมมาที่นี่เพื่อพิสูจน์ตัวเอง
โอกาสสุดท้ายกับอเมริกันฟุตบอล กับอิสรภาพ กับอนาคตที่ไม่มีใครคิดว่าผมคู่ควร
แล้วผมก็ได้เจอเขา
โค้ชเอเดน เมอร์เซอร์
เย็นชา ชอบบงการ รูปร่างดั่งเทพปั้นแต่กลับอำมหิตเป็นสองเท่า
ตั้งแต่คำสั่งแรก ผมก็อยากจะต่อต้านเขา
ตั้งแต่เอ่ยคำว่า ‘นายท่าน’ ครั้งแรก ผมก็อยากจะคุกเข่าให้
แต่นี่มันไม่ใช่แค่เรื่องเกมอีกต่อไปแล้ว
เขามองผมราวกับมองทะลุหน้ากากทุกชิ้นที่ผมสวมใส่…
และพูดกับผมด้วยน้ำเสียงที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี
น้ำเสียงเดียวกับที่เรียกผมว่า ‘เบบี้บอย’ ในมุมมืดที่สุดของอินเทอร์เน็ต
ตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่าอยากจะชนะ...
หรือแค่อยากเป็นของเขากันแน่

**เอเดน**

โนอาห์ เบลค ควรจะเป็นงานท้าทาย
ควอเตอร์แบ็กอวดดีบ้าระห่ำที่มีพรสวรรค์ดิบแต่ไร้วินัย
แต่ข้อความเดียวได้เปลี่ยนทุกอย่างไป
ค่ำคืนหนึ่งบน ‘โอเบย์เน็ต’ คนแปลกหน้าที่มีทั้งความพยศและความยอมจำนนปะปนอยู่ในคำพูด
และเมื่อผมเห็นโนอาห์ตัวเป็นๆ—ไฟในตัวเขา ความกลัวของเขา ความปรารถนาลึกๆ ที่อยากให้มีคนมองเห็น—
ผมก็รู้ทันทีว่าเป็นเขา
เขาไม่รู้ว่าผมเป็นใคร ยังไม่ใช่ตอนนี้
แต่ผมเริ่มทดสอบเขาแล้ว ผลักดันเขา
ขยี้เขาให้แหลกคามือจนกว่าเขาจะอ้อนวอนขอในสิ่งที่เคยสาบานว่าจะไม่ต้องการ
เรื่องนี้ไม่ควรจะกลายเป็นเรื่องส่วนตัว แต่ทุกวินาทีที่เขาขัดขืน ยิ่งทำให้ผมอยากจะครอบครองเขาให้หนักขึ้น
และถ้าเขาข้ามเส้น...
ผมจะทำให้แน่ใจว่าเขาจะไม่มีวันลืมว่าตัวเองเป็นของใคร


ข้ามเส้น

บทที่ 110

เรื่องห่าเหวเดิมๆ ทุกปี... ให้ตายสิ—งานพวกนี้นี่มันโคตรทรมาน ทุกฤดูกาลแม่งก็มีแต่ละครลิงเดิมๆ เปลี่ยนแค่สีลูกโป่ง พวกเศรษฐีเก่าในรองเท้ามันวับ พวกเมียหลวงหน้าเบื่อโลกที่ดึงหน้าจนตึง ทุกคนแสร้งทำเป็นว่ามื้อค่ำนี้เป็นเรื่องของฟุตบอล ทั้งที่จริงๆ มันเป็นเรื่องอีโก้กับการลดหย่อนภาษีของตัวเองต่างหาก
ถ้า...

เรื่องห่าเหวเดิมๆ ทุกปี... ให้ตายสิ—งานพวกนี้นี่มันโคตรทรมาน ทุกฤดูกาลแม่งก็มีแต่ละครลิงเดิมๆ เปลี่ยนแค่สีลูกโป่ง พวกเศรษฐีเก่าในรองเท้ามันวับ พวกเมียหลวงหน้าเบื่อโลกที่ดึงหน้าจนตึง ทุกคนแสร้งทำเป็นว่ามื้อค่ำนี้เป็นเรื่องของฟุตบอล ทั้งที่จริงๆ มันเป็นเรื่องอีโก้กับการลดหย่อนภาษีของตัวเองต่างหาก

ถ้า...

บทที่ 87

บทที่ 1

บทที่ 2

บทที่ 3

บทที่ 4

บทที่ 5

บทที่ 6

บทที่ 7

บทที่ 8

บทที่ 9

บทที่ 10

บทที่ 11

บทที่ 12

บทที่ 13

บทที่ 14

บทที่ 15

บทที่ 16

บทที่ 17

บทที่ 18

บทที่ 19

บทที่ 20

บทที่ 21

บทที่ 22

บทที่ 23

บทที่ 24

บทที่ 25

บทที่ 26

บทที่ 27

บทที่ 28

บทที่ 29

บทที่ 30

บทที่ 31

บทที่ 32

บทที่ 33

บทที่ 34

บทที่ 35

บทที่ 36

บทที่ 37

บทที่ 38

บทที่ 39

บทที่ 40

บทที่ 41

บทที่ 42

บทที่ 43

บทที่ 44

บทที่ 45

บทที่ 46

บทที่ 47

บทที่ 48

บทที่ 49

บทที่ 50

บทที่ 51

บทที่ 52

บทที่ 53

บทที่ 54

บทที่ 55

บทที่ 56

บทที่ 57

บทที่ 58

บทที่ 59

บทที่ 60

บทที่ 61

บทที่ 62

บทที่ 63

บทที่ 64

บทที่ 65

บทที่ 66

บทที่ 67

บทที่ 68

บทที่ 69

บทที่ 70

บทที่ 71

บทที่ 72

บทที่ 73

บทที่ 74

บทที่ 75

บทที่ 76

บทที่ 77

บทที่ 78

บทที่ 79

บทที่ 80

บทที่ 81

บทที่ 82

บทที่ 83

บทที่ 84

บทที่ 85

บทที่ 86

บทที่ 88

บทที่ 89

บทที่ 90

บทที่ 91

บทที่ 92

บทที่ 93

บทที่ 94

บทที่ 95

บทที่ 96

บทที่ 97

บทที่ 98

บทที่ 99

บทที่ 100