บทที่ 65

ความเงียบหลังจากเสียงประตูถูกกระแทกปิดนั้นดังอย่างหนวกหู ไม่ใช่แค่ในบ้าน... แต่ในตัวฉันด้วย มันสั่นสะเทือนอยู่ในอก ดังก้องเหมือนเสียงปืน เหลือทิ้งไว้เพียงเสียงอื้ออึงว่างเปล่า เป็นเวลานานที่ฉันได้แต่ยืนนิ่งจ้องมองประตู บานนั้น กึ่งหวังว่าโนอาห์จะพังประตูกลับเข้ามา ด่าทอฉัน ทะเลาะกับฉัน ทำอะไรก็ได้ แ...