บทที่ 59

โนอาห์

มือของเขาละไปจากแผ่นหลัง และชั่ววินาทีนั้นอากาศก็พลันเย็นเยียบขึ้นมา ผมยืนนิ่ง ผ้าปิดตาแนบสนิทอยู่บนผิว เฝ้ารอฟังแม้เพียงการเคลื่อนไหวที่เล็กน้อยที่สุดซึ่งบ่งบอกว่าเขาขยับตัวอีกครั้ง

“เลี้ยวซ้าย” เขาเอ่ยเสียงต่ำเรียบ

ผมทำตาม แต่ละย่างก้าวเป็นไปอย่างระมัดระวัง ร่างกายของผมจดจ่อกับทุกสรร...

Login to Unlock ChaptersPromotion