บทที่ 12

โนอาห์

ฉันคิดว่าตัวเองฉลาดนักหนา

ฉันคิดว่าตัวเองกำลังเป็นฝ่ายคุมเกม

ฉันตื่นขึ้นมาเช้านี้พร้อมกับความรู้สึกสะใจอย่างบอกไม่ถูก พลางนึกถึงภาพโค้ชที่คงนอนไม่หลับ จมอยู่กับความโกรธของตัวเองหลังจากวีรกรรมเล็กๆ น้อยๆ ที่ฉันก่อไว้เมื่อคืน ฉันจินตนาการว่าเขาคงกำลังเดินไปเดินมาในห้องพักโรงแรม ขบกรามแน่น...

Login to Unlock ChaptersPromotion