Hoofdstuk 8 Compromis

Regina had weinig herinnering aan het laatste deel van het feest. Toen ze wakker werd, lag ze in de ruime, schone en warme achterbank van een auto. Al snel zag ze Douglas naast zich. Regina staarde naar zijn gezicht en haalde diep adem. Hij droeg een zwart overhemd, waarvan de mouwen lichtjes waren opgerold en zijn stropdas scheef zat. De vage geur van tabak en alcohol hing om hem heen, waarschijnlijk van het banket.

"Ben je wakker?" Douglas' stem was laag en hees met een zeldzame luiheid, alsof hij terloops vroeg: "Heb je een verklaring nodig?"

Regina kon dit alles niet toeschrijven aan louter toeval. Ze klemde haar tanden op elkaar, bleef een paar seconden stil en antwoordde toen nerveus: "Natuurlijk heb ik dat nodig."

Regina dacht, 'Hoe kan een man van zijn status zomaar met een vrouw trouwen?'

"Wat is er met de informatie die je hebt gegeven bij de blind date?" reageerde hij kalm, "Wat is er mis met mijn informatie? Voor zover ik weet, was alles accuraat. Ik ben negenentwintig, beide ouders leven nog, gelukkig maar. Ik kom uit Oriant en ik heb een leidinggevende functie bij een privébedrijf. Kun je aanwijzen wat er niet klopte?"

Regina overwoog de feiten, 'Hij is inderdaad manager bij een privébedrijf. Century Group is inderdaad eigendom van de familie Semona.'

"Ik ging naar de blind date omdat mijn familie me onder druk zet om te trouwen."

"Heb je dan zomaar je informatie ingediend bij een huwelijksbureau?"

"Zomaar? Is dat niet het grootste huwelijksbureau in Oriant?"

Met geen woorden om te antwoorden, worstelde Regina nog steeds met verwarring. "Maar jij bent anders." Hoe kon een man die geboren is in immense rijkdom en macht zo'n nonchalante houding hebben ten opzichte van het huwelijk? Philips woorden die dag voelden plots als een doorn in haar hart. Hij zei: "Ik ga inderdaad binnenkort trouwen, maar mevrouw Sterling kan zij niet zijn." Regina dacht, 'In de wereld van de rijken is een huwelijk een winstgevende regeling. Ze hebben allemaal iemand nodig met een bijpassende achtergrond en afkomst. Dat is de sociale klasse die ik niet kan oversteken.' Na zoveel jaren met Philip wist Regina dit ook. Maar ze wist niet wat ze verwachtte. Dus toen Philip die woorden zei en de kalmte verbrak, draaide ze zich met zo'n vastberadenheid om.

"Moet je geen allianties vormen met andere families?"

"Dat hoeft niet."

"Maar zij..."

"Ik ben anders, in ieder geval van hem."

Het duurde even voordat Regina begreep wat hij bedoelde met "hem."

"Ik heb geen vrouw nodig om de top van succes te bereiken, noch ben ik afhankelijk van een huwelijk om mijn status te versterken. Laten we doorgaan met onze eerdere afspraak. Wat de rest betreft, laat dat maar aan mij over. Ik regel het wel." Zijn stem had zo'n overtuigende aantrekkingskracht dat het de kracht had om iemands overtuigingen te beïnvloeden.

Regina herinnerde zich de overeenkomst die ze met hem had gemaakt tijdens hun blind date. Hij zou met haar samenwerken voor Tasha. Zij zou haar best doen om de rol van zijn vrouw te spelen. Ze zouden een proefhuwelijk van zes maanden hebben, en het nieuws van hun huwelijk zou voorlopig niet openbaar worden gemaakt. Als ze niet geschikt waren, konden ze op elk moment scheiden. Aangezien het gebeurd was, kon ze alleen maar toegeven. Regina had in haar hart al toegegeven.

Na een tijdje gaf Douglas de chauffeur de opdracht om de auto te starten. Regina zat in stilte, keek uit het raam en begon terug te denken aan haar huwelijk met Douglas. Hoewel het door haar compromis rustig leek te verlopen, vond Regina het nog steeds moeilijk te begrijpen waarom Douglas zo snel en nonchalant met haar was getrouwd.

Ze dacht: 'Als het simpelweg was omdat zijn familie hem onder druk had gezet om te trouwen, zou hij dit niet hebben gedaan. Hij kon elke vrouw krijgen die hij wilde. Waarom koos hij mij?' Op dat moment herinnerde Regina zich plotseling het nieuws dat ze op kantoor had gehoord. Een oncontroleerbare gedachte begon zich breed in haar geest te verspreiden.

Ze keek Douglas aan met een complexe uitdrukking. Douglas, die een scherpzinnig persoon was, merkte natuurlijk de ongewone emotie in haar ogen op. "Wat is er aan de hand?" "Niets." Hoewel Regina dat zei, was ze in haar hart al erg geschokt. Ze dacht: 'Misschien is ons huwelijkscertificaat slechts een dekmantel voor zijn ware geaardheid!' De auto reed verder en arriveerde na ongeveer een half uur bij Douglas' woning. Dit appartement met uitzicht op de rivier besloeg een oppervlakte van 800 vierkante meter en bood een panoramisch uitzicht op het mooiste en drukste deel van Oriant.

Regina stond bij de deur en voelde zich een beetje ongemakkelijk. Douglas haalde een paar witte, pluizige slippers tevoorschijn, bukte zich en zette ze voor haar voeten neer. Regina trok haar hoge hakken uit en deed de slippers aan. Terwijl ze naar de woonkamer liep, ging hij naar de keuken.

Na een tijdje kwam hij terug met een glas sinaasappelsap en gaf het aan haar. Douglas had zich altijd als een gentleman gedragen. Regina's zenuwen, die de hele avond gespannen waren geweest, begonnen eindelijk een beetje te ontspannen.

Ze bedankte hem, nam het sinaasappelsap uit zijn hand en ging op de bank zitten om te drinken. Haar keel, die droog was van de alcohol, voelde langzaam weer gehydrateerd aan.

"Je kunt niet goed tegen alcohol," zei hij, terwijl hij aan die vurige scènes in zijn gedachten terugdacht. "Je moet in de toekomst niet zoveel drinken. Het is gevaarlijk." "Oké." Regina vond het gewoon een simpele bezorgdheid en knikte instemmend.

Douglas wierp een korte blik op de klok en merkte hoe laat het al was. Het was al laat. Hij regelde een slaapkamer voor Regina. "De kleren in de kast zijn nieuw en net gewassen. Je kunt uitrusten na het douchen."

Regina was een beetje verward. "Waar denk je nog aan?" "Waar slaap jij meestal?"

Hij begreep wat ze bedoelde en doorbrak haar gedachten botweg, "Ik slaap niet in dezelfde kamer als jij."

Regina zei niets meer. Ze koos snel een set pyjama's uit de kast en ging de badkamer in. Al snel vulde stoom de badkamer.

Douglas hoorde vaag het geluid van stromend water.

Na het douchen was Regina van plan om meteen naar bed te gaan toen ze zich realiseerde dat ze haar telefoon in de woonkamer had laten liggen. Ze liep kalm naar de woonkamer om hem te pakken, en ontdekte dat Douglas ook nog wakker was. Hij moest net gedoucht hebben en zat op de bank in zwarte pyjama's.

Haar telefoon lag op de salontafel voor hem. "Ik was vergeten mijn telefoon mee te nemen," zei Regina, en liep toen naar hem toe. Op het moment dat ze zich voorover boog, opende haar pyjamakraag zich een beetje, en Douglas wierp onbedoeld een blik, waarna hij zijn blik afwendde. Hij had niet verwacht dat ze de meest conservatieve pyjama had gekozen, maar toch zo... uitdagend droeg.

"Je telefoon ging net," zei hij. "Het was een onbekend nummer."

Regina opende haar telefoon, keek en zag dat het inderdaad een onbekend nummer was.

"Misschien..." Regina stond op het punt te zeggen dat het een verkeerd nummer kon zijn, maar haar telefoon ging opnieuw. Ze nam direct op, maar voordat ze iets kon zeggen, klonk er een ongeduldige stem aan de andere kant van de lijn. "Waar ben je geweest?" Het was Philip aan de andere kant van de lijn.

Regina was een maand lang uit zijn wereld verdwenen, en nu herinnerde hij zich haar plotseling weer.