Hoofdstuk 2 Blind Date

Regina liep door, terwijl Philips woorden nog steeds in haar oren echoden. Verrassend genoeg kon ze geen moment vinden om verdrietig te zijn. Het enige wat ze wilde, was daar snel weggaan, weg van hem. Misschien omdat het weer vandaag een beetje vreemd was, waren taxi's schaars laat op de avond. Regina rilde van de kou en kon zelfs niet; de wind keerde haar paraplu binnenstebuiten. Ze stond langs de weg in de stromende regen, en een sterke gedachte schoot plotseling door haar hoofd.

Bevend haalde ze haar telefoon tevoorschijn, draaide een nummer en zei kalm: "Cindy, zou je de afspraak met meneer Semona kunnen regelen zoals we besproken hebben?" Cindy, het hoofd van een groot relatiebureau, is toevallig ook Regina's buurvrouw. Onder de indruk van Regina's schoonheid, opleiding en persoonlijkheid, stond ze te popelen om haar voor te stellen aan potentiële partners. Regina had eerder beleefd enkele uitnodigingen afgewezen, maar deze keer bracht ze het zelf ter sprake, en Cindy was zeker bereid om te helpen. "Maar waarom heb je ineens toegestemd? Je was altijd tegen blind dates," vroeg Cindy. Regina lachte zelfspotend, "Oh, niets. Ik ben gewoon van gedachten veranderd." Haar grootmoeder was over de zeventig, leed aan hypertensie en hartziekten. Ondanks haar verslechterende gezondheid wachtte ze vol spanning op Regina's belofte om haar vriend voor te stellen. Cindy handelde snel.

De volgende ochtend ontmoette Regina Douglas Semona. Ze kleedde zich netjes aan en kwam aan bij het koffiehuis, een zeer stijlvol koffiehuis. Toen ze de deur opende, begroette een lichte geur haar. Regina keek op en zag de man die tegenover haar zat, nippend aan zijn koffie. Ze was verbaasd en vroeg zich af of ze op de juiste plek was. Regina had verwacht dat de man die Cindy had geïntroduceerd fatsoenlijk zou zijn, maar ze had niet verwacht dat hij zo'n uitmuntende elite zou zijn. Hij droeg een perfect op maat gemaakt pak, zijn postuur was duidelijk zichtbaar, zelfs terwijl hij zat. Op het eerste gezicht vond Regina zijn gezicht opmerkelijk aantrekkelijk. Regina aarzelde voordat ze naderde en tegenover hem plaatsnam, zachtjes vragend: "Hallo, bent u meneer Semona?" Ze probeerde zijn volledige naam te herinneren, maar het ontglipte haar. De man hief zijn ogen iets op, zijn blik diep, afstandelijk en raadselachtig.

Na een moment vroeg hij langzaam: "Herinner je je mij?" Zijn stem klonk vreemd vertrouwd. Regina's hart sloeg een slag over. Zijn stem had een verleidelijke gladheid, rijk aan textuur. Regina, met haar scherpe gevoeligheid voor melodieuze tonen, voelde zich bijzonder gefascineerd. Tijdens haar studie was ze lid van de Dubbing Club en nam na haar afstuderen stemacteren als bijbaan op, waarbij ze veel radiostukken opnam. Echter, zijn vraag leek een beetje vreemd.

Regina dacht even na en antwoordde: "Ik ben degene die Cindy heeft voorgesteld, je blind date." De man viel stil, denkend: 'Ze is me zo snel vergeten.'

Het was niet helemaal Regina's schuld. Hij verscheen immers zelden in het openbaar, en er was weinig informatie over hem online. De weinige foto's van hem waren ook niet erg duidelijk. En die nacht was ze dronken geweest. De kamer was donker. Regina was zich goed bewust van haar doel om hier te zijn.

Ze zei direct: "Cindy zou je over mijn situatie moeten hebben verteld, toch? Maar ik wil het je toch nog vertellen. Mijn naam is Regina. Ik ben zesentwintig jaar oud, een local van Oriant, en ik ben afgestudeerd aan de Norman Universiteit met een hoofdvak in vreemde talen."

Bovendien was ze vaardig in verschillende talen en bezat een hoog taalkundig talent.

"Ik werk momenteel bij Century Group en ik ben onlangs begonnen als raadgever. Daarnaast heb ik twee parttime banen. Ik heb nu geen auto, maar ik heb een appartement in Oriant, dat ik van Tasha heb geërfd. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik acht was en hebben sindsdien nieuwe gezinnen gesticht. Ik woon momenteel bij Tasha. Haar gezondheid is niet zo goed, en ze heeft ongeveer vierduizend euro per maand nodig, inclusief medische en verzorgingskosten. Maar ik kan het zelf betalen. De reden waarom ik haast heb om te trouwen, eerlijk gezegd, is ook vanwege Tasha. Ze wil me graag getrouwd zien."

Regina was eerlijk tegen de man voor haar over haar situatie. Ze had er goed over nagedacht voordat ze kwam. Huwelijk was een zeer realistische zaak, bijna als een handel. Aangezien het een onderhandeling was, moesten ze alles duidelijk maken. Als ze niet geschikt waren, moesten ze meteen opgeven. "Ik heb eerder een relatie gehad."

Bij het horen hiervan veranderde de oorspronkelijk onverschillige uitdrukking van de man een beetje. Regina merkte het niet op, maar toen ze hem stil zag, kon ze zijn gedachten over de kwestie ongeveer raden. "Als je het erg vindt, kun je het gewoon zeggen."

"Wat als ik het niet erg vind?" Zijn diepe stem klonk rustig, zoals altijd. Hij leek een persoon met stabiele emoties.

Regina's reactie was een beetje traag. Hoewel ze zich mentaal had voorbereid, voelde ze zich op dat moment een beetje nerveus.

Na een moment van stilte verzamelde Regina haar moed en zei: "Als je het niet erg vindt, kunnen we proberen te daten. Ik hoorde dat je ook graag wilt trouwen." Regina had over zijn situatie gehoord van Cindy. Ze wist dat hij negenentwintig jaar oud was, en zijn ouders leefden nog. Hij was een local van Oriant, een leidinggevende bij een privébedrijf. De reden dat hij deelnam aan de blind date was ook omdat zijn familie hem onder druk zette. Dit was een transactie.

Regina dacht dat hij een goede partner voor het huwelijk zou zijn. Natuurlijk waren zijn gedachten ook belangrijk.

Hij glimlachte, "Dus, je hebt geen liefde nodig?"

"Niet echt." Zich een beetje ongemakkelijk voelend omdat hij haar doorzag, dacht Regina even na en zei beleefd: "Als beide partijen bereid zijn moeite te doen in een relatie, geloof ik dat gevoelens in de toekomst zullen ontwikkelen."

Hij schudde zijn hoofd, "Ik ben niet geïnteresseerd in liefde." Regina's wimpers fladderden lichtjes, maar ze behield een genereuze glimlach op haar gezicht. "Dan spijt het me dat ik je heb lastiggevallen."

Net toen Regina op het punt stond op te staan, klonk zijn stem, "Ik bedoel laten we vandaag trouwen."

‘Ze trouwen meteen?’ Regina dacht dat haar beslissing al gedurfd genoeg was, maar de man voor haar leek nog gedurfder.

Het gedempte licht van het koffiehuis viel op haar enigszins stijve delicate gelaatstrekken vanwege haar schok. Hij speelde met de rand van het kopje met zijn vingertoppen, zijn toon rustig, "Ben je bang?"

"Jij lijkt meer gehaast dan ik?"

"Wil je dus blijven uitstellen?" Zijn uitdrukking was onverschillig en zijn toon kalm, maar het maakte Regina een beetje verdrietig. "Zeker, mijn familie dringt aan, en ik vind het vervelend. Ik wil niet uitstellen om een geschikte persoon te vinden. Als je bang bent, kunnen we een proefhuwelijk van zes maanden proberen."

Voordat hij kon uitpraten, stemde Regina onmiddellijk in, "Oké, we kunnen een huwelijkscontract ondertekenen en een proefhuwelijk van zes maanden hebben. Als we niet geschikt zijn, kunnen we op elk moment scheiden. Het is het beste als ons huwelijk niet openbaar wordt gemaakt, zodat het je niet belemmert om in de toekomst een ander meisje te vinden. Ik heb maar één verzoek, ik hoop dat mijn oma het niet te weten komt als we uit elkaar gaan."

Hij dacht, 'We kunnen niet ongeschikt zijn.' Het leek erop dat hij al lang gewend was om elke stap zorgvuldig te plannen, denkend dat elke stap die hij nam passend was.

Hij stond op en liep naar haar toe. Hij was lang, als een muur die haar stevig kon omringen. "Laten we gaan."

Regina was een moment verbluft, stond langzaam op, en de twee verlieten het koffiehuis en gingen rechtstreeks naar het stadhuis. Het regende die dag nog steeds hevig, maar Regina zag er helemaal niet onverzorgd uit. Hij hield de hele weg een paraplu voor haar, zodat ze geen druppel regen op zich kreeg. Hoewel ze aanvankelijk met hem was getrouwd om niet geheel zuivere redenen, en hem slechts één keer had ontmoet, gaf deze man haar onverklaarbaar een gevoel van veiligheid.

Na het voltooien van alle procedures, zat Regina in de auto, kijkend naar de huwelijksakte, starend naar de naam van de man op de huwelijksakte, Douglas Semona.